Zabawa-Książkowy mol

Wpadłam na pomysł zabawy podtytułem "Książkowy mol". A oto zasady:
-Pokazujemy na zdjęciu naszą kolekcje książek które zakupiłyśmy same bądź dostałyśmy w prezencie
-Wybieramy trzy ulubione książki które polecacie, dodajecie krótki opis o czym one są
-Zapraszamy do zabawy następne trzy osóbki:)

Moja kolekcja książek nie jest duża a oto ona:

Nie wiele tego jest większość to są słowniki i inne pomoce naukowe. Posiadam jeszcze sagę zmierzch która jest obecnie pożyczone przez znajomych;)

A moimi ulubionymi są:

Andrzej Sapkowski-Opowieści o wiedźminie
         Tej książki chyba nie trzeba nikomu przedstawiać, bo każdy słyszał o wiedźminie o książce, filmie czy też grze:)Posiadam dwa tomy wiedźmina, gdzie każdy przeczytałam z 10 razy:)Uwielbiam tą książkę
A dla tych co nie czytali:
Wiedźminami zostają przede wszystkim porzucone dzieci, choć wielu sądzi, że wiedźminami zostają dzieci-niespodzianki. Wiedźmini wierzą, że kiedyś uda im się znaleźć takie dziecko i nie będzie ono musiało przechodzić żadnych prób ani mutacji, by stać się wiedźminem. Młodzi wiedźmini trenowani są od najmłodszych lat w sztuce walki, a ich organizmy są poddawane daleko idącym przemianom poprzez magiczne eliksiry (tzw. Próba Traw), w celu przygotowania ich do walki z potworami (organizmy wiedźminów nabywają także nowych możliwości, jak na przykład kontrola nad odruchem źrenicznym, wyostrzone zmysły, zwiększony refleks i wytrzymałość). Duża część kandydatów umiera w czasie zabiegów. Skutkiem ubocznym zmian jest bezpłodność, często oszpecenie twarzy i czasami utrata pigmentu, przez co wiedźmin staje się albinosem. Skutki uboczne mogą być różnorodne.

Wiedźmiński trening uczy tłumienia emocji (również dzięki eliksirom), co sprawia, że wielu ludzi postrzega wiedźminów jako pozbawionych uczuć. Uczy również szybszego (oraz cichszego) od innych stworzeń poruszania się, co jest podstawowym atutem każdego wiedźmina. W czasie szkolenia wiedźmini uczą się również wszystkiego o potworach, z którymi może im przyjść walczyć, prostej magii (znaki wiedźmińskie) oraz wytwarzania eliksirów, które krótkotrwale podnoszą ich sprawność w walce (jakkolwiek nie jest wspomniane czy wiedźmini rzeczone eliksiry wykonują własnoręcznie). Jedyna wzmianka o produkcji eliksirów występuje w czasie leczenia wiedźmina w świątyni Melitele w Ellander u Nenneke, podczas którego to właśnie Nenneke uzupełniła Geraltowi eliksiry. Każdy wiedźmin posiada magiczny amulet, który ostrzega przed obcą magią i niebezpieczeństwami, stanowi znak rozpoznawczy oraz cechowy.


Drugą ulubioną książką jest cała seria Harrego Pottera:

Czas akcji jest nieokreślony. W zasadzie dzieje się to od początku życia głównego bohatera, jest w pewnym sensie jego życiorysem. Są opisane tam wszystkie uczucia i doznania Harrego, jednak nie w formie pamiętnika, czy wspomnień. Autorka starała się nam przedstawić punkt widzenia Harrego, ale nie w sposób bezpośredni. Bardzo mi się to podobało. Wszędzie, gdzie był Harry, byłam też ja. Dzięki temu, że narrator nie był wszechwiedzący, mogłam swobodnie rozwiązywać zagadkę razem z bohaterami; mogłam wczuć się w ich rolę. Myślę, że to właśnie ta cecha jest największą zaletą książki

Trzecią książką jest:
Saga zmierzch- seria powieści amerykańskiej pisarki Stephenie Meyer. Opowiada o przygodach Belli Swan, która po przeprowadzce do miasteczka Forks w stanie Waszyngton zakochuje się w wampirze Edwardzie Cullenie.

 JA do zabawy zapraszam blogi:)

It is what I like -http://itiswhatilike.blogspot.com/
Mój mały świat-http://agnieszkamd.blogspot.com/
U Zuli-http://zula-uzuli.blogspot.com/